‘Van containerbegrip naar concrete actie; hoe Voergroep Zuid duurzaamheid meetbaar maakt’

Carbon footprint

Het 1^e getal is het moeilijkst te berekenen. Elke grondstof, die wij gebruiken bij de samenstelling van onze voeders, veroorzaakt van teelt tot levering bij onze fabrieken een uitstoot van broeikasgassen. Die broeikasgassen vatten we samen in een aantal CO2-equivalenten (CO2-eqv) per hoeveelheid grondstof. De rekentechniek hiervoor is gedaan volgens de 'Product Environmental Footprint methode' (PEF). Een standaard voor een volledig transparante en objectieve berekening die voor heel Europa geldt en waarbij de GFLI-grondstoffenlijst de basis vormt. Deze grondstoffenlijst is door Nevedi verwerkt tot een Nederlandse grondstoffentabel, waar wij als mengvoerfabrikant de CO2-eqv per grondstof uit kunnen halen. Met deze werkwijze is de carbon footprint uit te drukken in één getal waarmee wij voersamenstellingen ook op duurzaamheid kunnen optimaliseren.

Wij stellen dit platform ook ter beschikking aan de voerbedrijven om ons heen. Zo maken we van duurzaamheid géén containerbegrip, maar iets waar wij als sector aan willen én kunnen bijdragen!

Bas Philipse

Wie gaat dat betalen?

Om aan te tonen dat er op een verantwoorde manier met carbon footprint te sturen is, hebben wij in februari van dit jaar een vleesvarkensproef uitgevoerd in onze proefstal. De controlegroep kreeg hierbij een reguliere 3-fasen voerlijn gevoerd. De proefgroep kreeg qua voederwaarden exact hetzelfde, alleen bestond dit voer uit grondstoffen met een zo laag mogelijke waarde op de nutriënt CO2-eqv. Het bleek op deze manier mogelijk een voerlijn te maken met een circa 30% lagere carbon footprint dan de reguliere voerlijn!

De resultaten van de proef toonde aan dat de proefgroepen numeriek zelfs iets beter presteerden dan de controlegroep, echter waren de verschillen statistisch niet onderscheidend. Ofwel: de proef toonde aan dat wij met de beschikbare grondstoffen en behoud van technisch resultaat een alternatief konden samenstellen met een lagere carbon footprint. Echter: het alternatief was ongeveer € 0,70/100 kg duurder. En daar zit dan ook de crux in de duurzaamheidsdiscussie: wie gaat dat betalen?

Wat is jouw footprint?

Naast de genoemde proef hebben wij als bedrijf inmiddels ook goed in beeld hoeveel CO2-eqv wij via voer bij onze klanten leveren en hoe dat kan variëren in de tijd. Wij hebben daartoe een zogenaamde ‘CFP-Cockpit’ ontwikkeld. Hiermee kunnen wij op elk moment zowel overkoepelend voor alle klanten en artikelen, of ingezoomd op 1 artikel van 1 klant op een moment in de tijd, zien wat wij wanneer aan CO2-eqv hebben uitgeleverd. En dat met slechts enkele muisklikken! Dit ‘state-of-the-art’ platform zien wij niet als concurrentiemiddel, maar als ondersteuning in de duurzaamheidsuitdagingen die op onze sector afkomen. Daarom stellen wij dit platform ook ter beschikking aan de voerbedrijven om ons heen. Zo maken we van duurzaamheid géén containerbegrip, maar iets waar wij als sector aan willen én kunnen bijdragen!